Teks: Genesis 41:33-57
Wanneer daar oor die voorsienigheid van God gepraat word, kan ons in een van twee uiterstes verval.
Ons kan redeneer dat God aan ons die verantwoordelikheid gee om planne te maak en uitkoms te soek en dan daarmee die volle verantwoordelikheid op ons skouers neem. Daarom gebeur dit dan dat ons in die aangesig van komende gevaar moedeloos raak. Die probleme raak te groot vir ons eie skouers en ons verval in angs en moedeloosheid.
Die ander uiterste is om te redeneer dat ons volkome op God se voorsiening moet vertrou. Daarom redeneer hierdie mense dat jy nie mediese- en pensioenfondse moet uitneem nie, want jy moet volkome op God vir die dag van môre vertrou.
Hoewel dit baie edel klink, moet ons onsself afvra of dit die bedoeling van God is met die feit dat Hy beloof dat Hy vir ons sal sorg. Wil Hy regtig hê dat ons passief agteroor sit en kyk hoe Hy aan ons uitkoms gee in elke situasie?
Hierdie gedeelte gee ons perspektief op hierdie saak. Die feit dat God by ons is, beteken dat ons al ons godgegewe talente moet gebruik en steeds vertrou dat Hy die saak sal stuur.
Die gelykenis van die muntstukke beklemtoon ook dat die Here van elkeen van ons verwag om ons talente met verantwoordelikheid te gebruik. Ons moenie dink dat dit goed genoeg is om daardie talente te begrawe nie (vgl. Luk. 19:11-27).
Dit is beslis so dat God sal voorsien en die Bybel gee vir ons talle voorbeelde daarvan, maar die Here gee ook aan ons talle voorbeelde daarvan dat ons ‘n verantwoordelikheid het om na te kom. Ons mag nooit agter God se voorsienigheid skuil met die doel om ons eie verantwoordelikheid te versuim nie.
Die oomblik wat ons ons eie verantwoordelikheid versuim, is ons besig om God te probeer manipuleer om aan ons te gee en vir ons te doen wat ons begeer.
Dis ook wat Jesus ons leer wanneer die duiwel Hom versoek. Die duiwel neem Jesus na die hoogste punt van die tempel en sê vir Hom:
“As U die Seun van God is, spring af! Daar staan mos geskrywe: Hy sal sy engele oor jou opdrag gee en: Op hulle hande sal hulle jou dra, sodat jy nie jou voet teen ’n klip sal stamp nie.” (Matt. 4:6)
Die duiwel se versoek aan Jesus is dus om volkome op God in die situasie te vertrou. Dis amper ‘n iets van, moenie dink nie, doen net.
Daarom is Jesus se antwoord aan die duiwel ook opvallend. Hy sê:
“Daar staan ook geskrywe: Jy mag die Here jou God nie op die proef stel nie.” (Matt. 4:7)
As gelowiges moet ons nie dink dat dit reg is om ons verantwoordelikheid te versuim nie. Sodoende stel ons God op die proef.
In Jesus sien ons dat dit nie nodig is om God se voorsienigheid of liefde op die proef te stel nie. Jesus is die bewys dat God ons oneindig liefhet. Hy het sy lewe op die prys gestel om ons te red.
Daarom is ons ons lewe aan Hom verskuldig. ‘n Gelowige sit nie passief en wag op die uitkoms van die Here nie. Hy werk aktief mee in die verlossingsplan van God. Daarom moet ons ook soos Josef biddend soek na God se wil vir ons lewe en sodoende ‘n lig vir die wêreld wees.
Maak ‘n verskil daar waar die Here jou plaas terwyl jy steeds in afhanklikheid op Hom vertrou.
Vrae tot introspeksie.
a) Na watter kant toe is jy meer geneig om te val (net vertrou / in beheer wees) en hoekom voel jy so?
b) Wat het jou in hierdie gedeelte opgeval?
Comments