Teks: Johannes 18:19-24
Teksvers: Joh. 18:23
In die volgende paar perikope word twee verhore aan ons beskryf. Eerste die verhoor deur Annas en Kajafas. Hulle tree op namens die Joodse volk. Daarna is Jesus voor Pilatus en Herodes gebring, wat die Romeinse regering en die res van die wêreld verteenwoordig.
Annas was die hoëpriester vanaf 6-15 v.C., want Pilatus se voorganger het hom afgesit as hoëpriester. Tog is Jesus eers na hom geneem omdat hy steeds deur die Jode geag was as die werklike hoëpriester.
Kajafas was Annas se skoonseun en die amptelike hoëpriester van daardie tyd. Die amptelike hoëpriester moes die verhoor voor die Joodse Raad waarneem indien hulle wou hê dat die Romeinse owerheid die prosedure aanvaar. Daarom word Jesus ook na Kajafas gestuur.
Die Joodse reg het bepaal dat 'n persoon nie deur die Joodse Raad verhoor kan word voordat daar nie eers getuies ondervra is om vas te stel of daar gronde is vir die aanklagte teen die persoon nie. Eers wanneer daar duidelike bewyse is, sou so verhoor begin.
Wat Annas dus hier doen, was onwettig. Hy het sy mag misbruik deur Jesus te ondervra sonder dat daar enige getuies teen Hom was. Jesus het egter geweet hoe die wet werk en daarom eis Hy dat daar eers getuies ingeroep moet word voor die verhoor kan begin.
Hierin is dit duidelik dat dit glad nie vir die Jode gegaan het oor 'n regverdige verhoor nie. Hulle het Jesus al skuldig bevind voor die verhoor begin het. Die onreg word nog duideliker wanneer die wag vir Jesus, sonder rede, deur die gesig klap. Boonop laat Annas dit toe en dit terwyl daar geen bewyse is dat Jesus skuldig is nie. Tog, deur dit alles, bly Jesus ten volle in beheer van die situasie.
Dit is so anders as ons. 'n Mooi voorbeeld is Paulus se verhoor. Toe hy voor die hoëpriester gebring was, het hy kwaad geword en gesê: "God sal jou slaan, jou skynheilige" (Hand. 23:3). Ter versagting van Paulus, word daar dan genoem dat hy nie geweet het dat dit die hoëpriester was nie.
Die probleem is dat ons presies doen wat Paulus gedoen het. Ons val aan en beledig die persoon.
Ons doen presies wat Jesus verbied in Matteus wanneer Hy leer:
“Julle moet julle nie teen ’n kwaadwillige mens verset nie. As iemand jou op die regterwang slaan, draai ook die ander wang na hom toe.” (Matteus 5:39).
Wat Jesus in bogenoemde gedeelte verbied, is vergelding.
In hierdie geval het Jesus die reg verdedig. Hy het opgestaan vir dat wat reg is. Om 'n Christen te wees beteken nie dat jy nie mag opstaan vir wat reg is nie. Die probleem is dat ons dink dat dit beteken dat ons kan afbreek en slaan en terug seermaak. Dit is egter nie opstaan vir die reg nie, dis vergelding.
Kyk mooi, Jesus slaan nie die wag terug nie. Hy bring hom voor die gereg. Hy kla Hom net daar aan.
Die rede waarom ons so graag wil vergeld is omdat ons wil hê dat die persoon moet vergoed vir die leed wat hy ons aangedoen het. Hy moet betaal. 'n Oog vir 'n oog...
Ons sal net anders na hierdie soort situasies kan begin kyk indien ons sien dat Jesus nie dit met ons doen nie. Hy vergeld nie ons onreg teen Hom nie. Hy verwag nie van ons om te betaal vir al die leed wat ons Hom aandoen nie.
In teendeel, Hy dra die leed wat ons Hom aandoen in Homself. Hy sterf vir ons sonde deur in ons plek as vervloekte aan 'n kruis te hang.
Eers wanneer jy die genade van hierdie verlossing beleef, sal jy anders na jou vyand kan kyk. Ons moet die sonde op ordelike wyse aanspreek sonder om die persoon te wil vergeld. Daar is soveel wat ons vergewe word in Christus, die minste wat ons kan doen is om dieselfde genade aan ons vyand te bewys.
Daar sal steeds baie onreg wees, want ons het met 'n gebroke sisteem te doen. Petrus se raad is egter steeds geldig naamlik, om onverdiende leiding te dra omdat ons daartoe geroep is in Christus. Net soos Jesus moet ons dan ook alles oorlaat aan Hom wat regverdig sal oordeel (vgl. 1 Pet. 2:21-23).
Vra tot introspeksie:
a) Wat maak dit vir jou moeilik om die onreg wat mense jou aandoen te verdra?
b) Hoe help Christus se verlossing ons om hierdie vergewensgesindheid te kan hê?
Comments